Ölümlülük Motivasyonu

Genellikle insanlar yaşlandıklarında bu motivasyonla tanışırlar. Kendilerine o zamana kadar bir takım sorular sormayı ihmal etmişlerdir, korkunun sebep olduğu endişe ile yaşayıp risk almamışlardır ve hayallerinin peşinden koşmamışlardır. Ölümlülük motivasyonu, insanın ölüme yaklaştığı zamanlarda belirir ve insan bu motivasyonla korkunun üstesinden gelir ve aslında kendisi için değerli olan şeyleri at gözlüklerini çıkararak görmeye başlar. Artık korku onun için bir engel değildir çünkü hali hazırda korku zihinseldir ve üstesinden kararlılıkla gelinebilir. Motivasyonun sağladığı farkındalık insana farkındalık kazandırır. Kendisi için neyin değerli olduğunu, hayatını kimin için yaşadığını ve gerçekten kendisinin neyi mutlu ettiğini sormaya başlar ve cevaplarını bulur.

Bazı insanlar bu motivasyon ile tanışmak için yaşlanmaya ihtiyaç duymazlar. Ölüm ile burun buruna gelmiş insanlar ölümlülük motivasyonu ile çoktan tanışmışlardır. Sahip olduğu hayatın ve hala nefes alıyor olmasının değerini iyi bilirler. Bu kişilerde özgürlük kavramı da oldukça gelişmiştir. Korkularının esiri olmayı bırakıp özgürlükleri için emek veren girişimciler haline gelirler.

Açıkçası ölümlülük motivasyonuna ihtiyacın yok bu değerlerin farkına varmak için ya da hayatını değiştirip özgürce yaşabilmek için. Ancak bir nedene ihtiyacın var. Sabah yataktan kalkmanı sağlayacak bir nedene... Çalışmanın gözünde çalışmak gibi görünmediği bir nedene... Mola vermeye ihtiyaç duymayacağın, haftasonlarını veya yıllık izinleri iple çekmeyeceğin bir işe ihtiyacın var...

Nefes almanın ve hala hayatta olmanın bir sebebi var. Şimdi derin bir nefes al ve bunun farkına var. Sen çok değerlisin, hayallerinin peşinden gitmek için seni sınırlandıran zihnindeki engelleri yık. Farklı bir hayat mümkün ve düşünmek ile başlar, eylem ile devam eder ve sonucunda elde edilir. Düşün ve harekete geç.

Hayat sana vermeye hazır ancak öncelikle kendine değer vermelisin. Kendine değer vermeyen insana hayat da değer vermez. Değer vermek narsizm ile karıştırılmamalıdır. Bahsedilen değer narsizm ile uzaktan yakından ilgi yoktur. İnsanın kendisini değersiz görmesi ve zihnine limitler koyması kadar yıpratıcı bir şey yoktur bu sebep önce kendine değer ver ve sonrasında düşüncelerini değiştir.